پلی وینیل کلرید (به انگلیسی: Polyvinyl chloride) مونومر وینیل کلرید (به انگلیسی: vinyl chloride monomer، به اختصار VCM) در پراکسید و ترکیبات دو نیتروژن است. یا پلیمرهایی که تحت نور و حرارت با مکانیزم واکنش پلیمری رادیکال آزاد پلیمری شده اند. همپلیمرهای کلرووینیل و کلرووینیل به طور کلی رزین کلرووینیل نامیده می شوند.
پی وی سی پودر سفید بدون شکل ساختار، شیرینی کمتر، تراکم نسبی حدود 1.4، دمای شیشه ای 77 ~ 90 درجه سانتیگراد، 170 درجه سانتیگراد حدود شروع به تجزیه [1]، ثبات ضعیف برای نور و گرما، در 100 درجه سانتیگراد یا در معرض نور خورشید برای مدت طولانی، تجزیه خواهد شد و تولید کلرید هیدروژن، و بیشتر کاتالیز خودکار تجزیه، باعث تغییر رنگ، ویژگی های فیزیکی و مکانیکی نیز به سرعت کاهش می یابد، در کاربردهای عملی باید به اضافه کردن ثبات کننده برای بهبود ثبات گرما و نور.
وزن مولکولی PVC تولید صنعتی به طور کلی در محدوده 50،000 تا 110،000، دارای پراکندگی بیشتری است، وزن مولکولی با کاهش دمای پلیمر افزایش می یابد. بدون نقطه ذوب ثابت، 80 تا 85 درجه سانتیگراد شروع به نرم شدن، 130 درجه سانتیگراد به حالت چسبنده تبدیل می شود، 160 تا 180 درجه سانتیگراد شروع به حالت چسبنده تبدیل می شود. دارای خواص مکانیکی بهتر، مقاومت در برابر کشش حدود 60MPa، مقاومت ضربه 5 تا 10kJ / m2؛ دارای عملکرد الکتریکی عالی است.
PVC بزرگترین پلاستیک تولید شده در جهان بود و به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گرفت. در مواد ساختمانی، محصولات صنعتی، لوازم روزانه، چرم کف، آجر کف، چرم مصنوعی، لوله، سیم و کابل، فیلم بسته بندی، بطری، مواد فوم، مواد مهر و موم، فیبر و غیره استفاده گسترده ای وجود دارد.